Op 14 april 2011 werd Jesse geboren, mijn petekind!
Na een zorgeloze zwangerschap van 34 weken kwam hij al piepen.
Hij had een blaartje op zijn vinger, van het enthousiast duimzuigen in de baarmoeder zeiden ze toen... Was dat maar waar!
Twee weken later werd de diagnose 'Junctionele epidermolysis bullosa Herlitz' vastgesteld. Een moeilijk woord dat ons leven voorgoed veranderde. Wat daarop volgde waren bijna 3 bijzondere, maar zeer pijnlijke maanden samen met hem.
Elke dag moesten we hem meer en meer loslaten, elke dag leverde hij een strijd tegen één van de meest afschuwelijke ziektes die er bestaat!
Op 5 juli 2011 is hij op zijn bijzondere reis vertrokken, vrij van pijn en verbandjes...
We stonden machteloos, hadden niets om voor te vechten, geen genezing mogelijk,...
Toen ik het nieuws vernam dat het UMC Groningen een onderzoek zal starten naar stamceltherapie voor de ernstigste vormen voor EB en dat daarvoor geld ingezameld wordt door een nieuwjaarsduik, twijfelde ik niet lang.
IK DUIK MEE VOOR EB, VOOR JESSE